به گزارش قدس آنلاین به نقل از باشگاه روزنامه نگاران ایران، فریدون تنکابنی را عموما در جایگاه یک طنزنویس سیاسی می‌شناسند. او گرایش چپ توده‌ای داشت و عموما پیش از انقلاب از این منظر در نشریات نزدیک به حزب توده و چپ‌ها فعالیت می‌کرد.
او کار روزنامه‌نگاری خود را از دهه ۴۰ با نشریات ادبی آغاز کرد و به واسطه‌ی آنکه چندین کتاب نیز منتشر کرده بود، در سال ۱۳۴۸ به عضویت کانون نویسندگان ایران درآمد.
با وقوع انقلاب او نیز به انقلابیون اسلامی پیوست و در حلقه افرادی از حزب توده قرار گرفت که در مجله «شورای نویسندگان و هنرمندان ایران» را به سردبیری به‌آذین که از نشریات وابسته به حزب توده بود، حضور داشتند.
در سال ۱۳۵۸، هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران تصمیم به اخراج فریدون تنکابنی، به‌آذین، سیاوش کسرایی، هوشنگ ابتهاج(سایه) و برومند گرفت.
در سال ۶۲ با بازداشت اعضای حزب توده ، تنکابنی متواری شد و از کشور گریخت و به آلمان غربی رفت و سال‌ها در شهر کلن زندگی می‌کرد.
او بعدها منتقد توده شد اما از چپ جدا نشد.
نظر شما